Czas się pochwalić…

Tak, dziś ten dzień, w którym będę się chwalić. A co? Niech innym będzie żal 😀
No dobra, a teraz na poważnie – będę się chwalić moim szalem Snoweko, zrobionym wg wzoru Iwony Eriksson.
Na początek oczywiście pokażę etapy powstawania, a efekt końcowy jak sama nazwa wskazuje będzie na końcu postu.
Z jednego motka mojego moheru wyszło mi tyle:

16 powtórzeń wzoru plus te kilka rzędów na początku.
Gdy zdecydowałam się go zakończyć miała 27 powtórzeń wzoru i gdy tylko zszedł z drutów wyglądał tak:

I tu muszę się do czegoś przyznać…. Wybrałam elastyczne zakończenie i końcówka szala zrobiła się falbaniasta…. Nie wiem dlaczego wydawało mi się, że takie zakończenie będzie idealne… No cóż, człowiek uczy się na błędach.
Dziergałam go 2 tygodnie, na prostych drutach nr 4. Próbowałam na drutach z żyłką, ale robiłam za dużo błędów, a na prostych drutach szybciej mogłam wyłapać te błędy.
Muszę przyznać, ze pod koniec było ciężko utrzymać druty…
Szal został delikatnie wyprany i porządnie zblokowany:

Zajął niemal całą powierzchnię materaca o wymiarach 90×200… Szaleństwo.
Niestety po zdjęciu szpilek i przymiarce „na ludziu” okazało się, że jednak mógłby być dłuższy… Tym bardziej że zostało sporo włóczki:

No, ale bardzo mi zależało, żeby go skończyć przed wyjazdem do Polski…
A teraz obiecana wisienka na torcie, czyli efekt końcowy – zdjęcie na ludziu:

I jak się wam podoba?
Chodzi mi po głowie taki pomysł, żeby po powrocie jednak go przedłużyć… Co wy na to?

Dziękuję za Wasze komentarze
– Elżbieta K, Promyk – właśnie z powodu koloru tej włóczki powstał ten szal…
– Agata – mój mąż zapytał po co mi te dziury, skoro szal ma być na zimę 😀
– Iwa, ale jest też moher syntetyczny… Powiem szczerze że kiedyś robiłam „próbę ognia”, ale nie pamiętam już jak wyszła…
– Jagna – mam nadzieję, że błąd aż tak bardzo nie rzuca się w oczy 😉

Pozdrawiam serdecznie

Reklama